Czym jest zabawa




 Tak mi przyszło do głowy, że musiałam nagle napisać.  Coś nie dawało mi spokoju, bo kilkanaście lat obserwuję ludzi bawiących się, i za każdym razem widzę zupełnie coś innego.  Obserwowanie ludzi przynosi radość i ciekawość świata.    Pięknie się patrzy na parę kochających się dwóch osób.   Przestajemy się sobie podobać? nudzimy się sobą? szarość dnia codziennego nas przytłacza? Mamy w domu fajnego partnera, dobre i spokojne życie, a sami ładujemy się w problemy. Potem mamy pretensję do całego świata, nigdy do siebie.   Nie doceniamy, a w rezultacie przestajemy kochać.  Dzieje się to bardzo szybko, bo jesteśmy nastawieni na emocje i inne niż wcześniej,  doznania.  Coś innego zauważymy w innej osobie i już nam się wydaje, że ta osoba chce z nami być, a my z nią. Takie mdłe mrzonki, dają często mylne złudzenie i spychają nas w przepaść.  Kobieta czy mężczyzna, bo już o tym wcześniej pisałam i zapewniałam, że to droga do nikąd.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             Cytat z książki ;,Psychologia społeczna, serce i umysł'-Elliota  Aronsona, Timothiego D.Wilsona i Robina M. Akerta.,, -Czymże w gruncie rzeczy jest nasze życie jak nie wielką zabawą, w której wszyscy próbujemy ustalić najlepszy kurs wymiany'' -Malcolm Bradbury, 1983.                                                                                                                                                                                                                              Nawet, gdyby moje  pisanie miało pomóc jednej osobie czy jednemu związkowi, to też mi się opłaca pisać. Bo pytają mnie znajomi -do kogo się zwracam, i dla kogo piszę ? Właśnie może w tym momencie ktoś zrozumie, że rani partnera lub przestanie szukać dziury w całym.  Spojrzy na swój związek    doroślej i pewniej.  Zawsze warto, a już pomagając, choć w małym stopniu- to zawsze warto.  Nie wiemy, co zaoferuje nam druga, obca osoba, bo jeśli tylko to, o czym myślimy w danej, upojnej chwili-to niestety jesteśmy na straconej pozycji.  Przygoda na jedną noc, czekanie na poranek, nijak ma się do schematu z naszego codziennego życia.                                                                                                        Pogoń za pieniądzem i lepszym, wygodniejszym życiem spowodowała, że zapominamy o rzeczach istotnych.  Za pieniądze zrobimy wszystko, nawet wbrew swoim poglądom, upodobaniom czy ogólnie wbrew sobie.    Piękna, młoda kobieta poczuje się wyzwolona, nie ze swoim [może zakompleksionym mężem] tylko z dużo od siebie starszym mężczyzną.  To zaułek, chwilowe zauroczenie, nigdy nie będzie udanym, harmonijnym związkiem.  Mąż nie wrzuci jej w pięknej, wytwornej restauracji, pierścionka z brylantem do kieliszka z szampanem { owszem, zdarza się to w amerykańskich, głupkowatych filmach} A starszy ,siwy [nic nie mam do siwych panów] ale bogaty i żądny młodej krwi, zrobi ze swoich pieniędzmi użytek,  i da tej młodszej od siebie, wszystko -za chwile uniesienia, za udany wzwód, podniosły gest połykania śliny i poczucia się herosem stulecia.                                                                                                                                                                                                                                            Tudzież młody, inteligentny, niebrzydki, rozumny, ale szukający wrażeń u pań dojrzałych i majętnych. Co dalej z takimi osobami? Nastąpi przełom czy nie? Powinien, z perspektywy czasu, ale z przyzwyczajenia i łatwego sposobu na życie, trudno z tym skończyć.  Tak samo jak w/w przypadku, wszystko toczy się o pieniądze.  Szkoda, bo  jedna i druga osoba czyli młody chłopak i młoda dziewczyna czy już kobieta, nie myślą o dalszej przyszłości. Tylko TU i Teraz....   Choć  znane są mi przypadki zaczadzenia i okiełznania starego chuja, a tym samym, odebrania mu godności, bezpieczeństwa z racji wieku, to jednak myślę, że każdy ma prawo do decydowania o swoim przejebanym życiu.                                                                                                                                         Czas szybko  biegnie, za moment okażemy się niewystarczająco atrakcyjni dla młodszego partnera, bo on -znudzi się starszą, nagle schorowaną panią, a młoda dziewczyna szukająca wrażeń za pomocą jego pieniędzy stwierdzi, że nie zamierza siedzieć z nim w domu. Kiedy jemu się nie chce, zestarzeć się z nim też nie ma zamiaru.  Wiem, że   każdy zrobi co zechce -to jego życie, jego bajka, tylko, aby nie było za późno na odwagę i zerwanie z nałogiem -czyli życie, na czyjś rachunek za kilka chwil.  To niemoralne i nieopłacalne. Jaka to przyszłość ? zero miłych wspomnień, wciąż w matni, w letargu,  jak we śnie, coś niby było, ale co,  to już nie wiemy.         
                                                                                                                                                                         Trochę uroku osobistego i odpowiedzialności, a świat   będzie lżejszy...                                                                 

Komentarze