Zapomnieć

 

    

Popołudnie minęło, nadchodzi noc. Zmrok utrudnia życie, ale nie komplikuje.  Osobiście nie przepadam za jazdą samochodem o zmroku. Kiedyś ktoś mi bliski, ale niedoskonały i humorzasty, wmawiał mi, że mam kurzą ślepotę. Utrudnialiśmy sobie życie nawzajem, bo ja nie lubię i nigdy nie polubię jazdy po zmroku. Umiej zapomnieć- łatwo powiedzieć. To wymaga więcej szczęścia niż umiejętności. Rzeczy, które szczególnie powinny zostać zapomniane, pamięta się najłatwiej"albo - "Zadowoleni z siebie ludzie nigdy o to nie dbają-w swojej naiwności są zawsze szczęśliwi"cytat z ,,Sztuka doczesnej mądrości''- Baltasar Gracjan. 

Dziecko może zapomnieć twarz rodzica, który w jego dzieciństwie znęcał się nad nim? Młoda kobieta nie chce zapomnieć mężczyzny, w którym się zakochała, a on ją zostawił dla innej, niekoniecznie! -

Rodzic może zapomnieć o dziecku, które go krzywdzi. Rodzic nigdy nie zapomni, a wybaczy  i pójdzie dalej. Pozostanie w smutku jak w dniu narodzin, kiedy ten sam smutek, mieszał się z radością. Niepewnością,  o tę małą istotkę, która w dorosłym życiu może tak wiele uczynić złego. 

Tak samo dobrego jak i złego. W nas rodzicach, po latach doświadczeń istnieje blokada, która odgradza  nas od dzieci. Mamy zawsze nadzieję, że powinno być tylko lepiej. Wybaczamy za wiele, angażujemy się niepotrzebnie, często naginając się do zadań raczej niewykonalnych. 

Co będzie dalej czas pokaże? ...