Z ogromnym wzruszeniem i zaciekawieniem odkryłam taką oto encyklopedię. Ze starą, zniszczoną okładką, jednak, w środku znalazłam tyle wspaniałych informacji, że nie mogę się od niej oderwać. Od pewnego czasu, bardziej przyglądam się temu, co mnie otacza. To proste przedmioty, codzienne czynności i barwy, które jeszcze dekadę wstecz nie były tak istotne jak dziś. Czas mija bezpowrotnie, na naszych oczach rosną dzieci, wnuki i drzewa. Zauważam zapełniony kosz na pranie, końcówkę niezbędnych leków i zapasów cukru do letnich przetworów. Szczoteczka do zębów potrzebuje kapki prądu, lodówka świeci pustką, a czas mija. Nim się obejrzymy, zrobi się maj, przyfruną całe sztaby pszczół, os i trzmieli. W mojej encyklopedii pszczelarskiej jest wszystko o ich współpracy z człowiekiem, ale to człowiek stracił rozum...niszczy ich środowisko, a tym samym swoje miejsce na Ziemi.
Komentarze
Prześlij komentarz