Tytuł piosenki, ale też sedno sprawy, jaką mam do przekazania. Wiele się mówi na temat wiary i szacunku do drugiego człowieka, a gardzi się nim, stawia do pionu i wydaje swoje osądy - szczególnie ochoczo jako anonim w netach. Już nic nie dziwi. Zapaskudzony przez lokalne kundle teren, ławeczki pełne śpiących rencistów alkoholowych. Elegancki żebrak, który w potrzebie zysku klepie zdrowaśki. Matki, które w wirze pokazania się w mediach, zapominają o swoim dzieciaku. Nasz glob abdykował, wszyscy kłamią, a najbardziej ci, których podziwiamy. Ot, szara rzeczywistość. Nie dziwi skandal uliczny, polityczny ani rodzinny. Wszystko spowszedniało, stało się normą. Kradzież, naruszenie prawa czy wręcz plucie na normy społeczne - także staje się normą. Nic nie cieszy, a cud natury, CISZA- jeszcze się zdarza, ale już bardzo rzadko.
Komentarze
Prześlij komentarz